Μαλού Κυριακοπούλου «Η μουσική είναι η γλώσσα μου»

Πήρε το καλλιτεχνικό της όνομα(Μαλού) από τη συμμετοχή της σε μια βραζιλιάνικη μπάντα και την έμαθε όλη η Ελλάδα από τη συμμετοχή της στο «Greek Idol 2». Σ’ αυτό το μουσικό ριάλιτι πρωτάκουσα – γιατί δεν έχω στεγανά - κι εγώ την Μαλού (Μαρία) Κυριακοπούλου και την θαύμασα αμέσως:


όμορφη φωνή και παρουσία, αλλά και προσωπικότητα, που αποτελούν τις βάσεις για μια τραγουδιστική καριέρα. Στη live συνεργασία της με τον Αντώνη Ρέμο, εμπεδώθηκε η εκτίμηση κι ο θαυμασμός μου και… την περίμενα, αφού ήταν θέμα χρόνου να κάνουμε αυτήν την συνέντευξη για το e-orfeas. Κι ήρθε με την καλύτερη αφορμή, το τραγούδι της «Χωρίς δεκάρα», που κυκλοφόρησε πρόσφατα(UNIVERSAL / 2013) και αγγίζει τον ακροατή απ’ το πρώτο του άκουσμα. Ο λόγος στη Μαλού, λοιπόν, σε μια κουβέντα, με ευαισθησία αλλά και ρεαλιστικότητα.

Η Μαρία Κυριακοπούλου που έγινε η, ελπιδοφόρα, Μαλού του τραγουδιού μας. Για να τα πάρουμε από την αρχή και να μου πεις για την αγάπη σου για τη μουσική και το τραγούδι.
Η μουσική με διευκόλυνε, με ξαλάφρωνε συναισθηματικά και με βοηθούσε να εκφράζομαι. Όλα τα είδη της μουσικής και σίγουρα η μουσική με ελληνικό στίχο, μιας κι αυτή είναι η γλώσσα μου!
Πως αυτή η αγάπη για τα βραζιλιάνικα (όπου είναι κι η αιτία του καλλιτεχνικού σου ονόματος); Λόγω του ότι μιλάς πορτογαλικά; Και, βλέπω, ότι μιλάς κι αγγλικά και γαλλικά. Αυτή η γλωσσομάθειά σου σχετίζεται με τα μουσικά σου ακούσματα κι ορίζοντες;
Η αγάπη για τη βραζιλιάνικη μουσική ήρθε αργότερα. Με συγκίνησε, η αύρα της, μου ταίριαζε και έτσι άρχισα να τη μελετάω! Για να μπορώ να καταλάβω το νόημα των τραγουδιών ξεκίνησα μαθήματα πορτογαλικών κι αυτό έφερε τη συνεργασία με την βραζιλιάνικη μπάντα στην οποία ήμουν μέλος τους πρώτους μου μήνες που ήρθα στην Αθήνα. Σίγουρα τα μουσικά ακούσματα βοηθούν στο να έρθω σε επαφή με άλλες γλώσσες. Θες δεν θες επηρεάζεσαι και κάτι σου μένει!

Σπουδές φιλολογίας, μουσικής, υποκριτικής… Σε εκφράζουν, ακόμα, όλα το ίδιο, ή, πια, έχεις κατασταλάξει αποκλειστικά στο τραγούδι;
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η μουσική και το τραγούδι! Ωστόσο αυτή την εποχή έχω ξαναβάλει στη καθημερινότητά μου το διάβασμα για τη σχολή, μιας και είχα μείνει λίγο πίσω και έτσι δίνω μεγαλύτερη βάση στη Φιλολογία απ' ότι έδινα παλιά! Οι σπουδές είναι κάτι τελείως προσωπικό, που ίσως να μην το εξασκήσω ποτέ, σίγουρα όμως εσωτερικά μου δίνουν μεγάλη δύναμη! Επίσης η υποκριτική ήταν κάτι που πέρασε για πολύ λίγο απ’ τη ζωή μου μέχρι τώρα, πολύ ερασιτεχνικά, ωστόσο με την πρώτη ευκαιρία θα ήθελα να σπουδάσω την τέχνη της υποκριτικής που είναι άμεσα συνυφασμένη με τη μουσική! Ένα μεγάλο μου όνειρο είναι το μουσικό θέατρο!

Η απόφασή σου να συμμετάσχεις στο «Greek Idol 2» πως πάρθηκε; Υπάρχει μερίδα, δημοσιογράφων, ακροατών κ.ά., που αμφισβητούν τα μουσικά ριάλιτι. Εκ των υστέρων, με το πέρασμα του χρόνου, το έχεις μετανιώσει, το βλέπεις πιο κριτικά, ή θα ξαναπήγαινες με «κλειστά τα μάτια»;
Είχα φύγει από την Καλαμάτα και ήρθα στην Αθήνα για να ασχοληθώ πιο σοβαρά με τη μουσική! Είχε περάσει ένας μήνας, είδα το διαφημιστικό και σκέφτηκα πως πρέπει να πάω. Ήμουν για ένα συγκεκριμένο σκοπό στην Αθήνα, μόνη μου, είχα αφήσει πράγματα απ’ τη ζωή μου πιο πριν, για να καταφέρω το στόχο μου και έτσι πήρα την απόφαση να πάω - μια γενναία απόφαση. Σίγουρα δεν έχω μετανιώσει που έλαβα μέρος στο Greek Idol. Γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους, συνεργάστηκα με αυτούς, μπήκα στην οικογένεια της Universal Music, πήρα αγάπη από πολύ κόσμο! Νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που σίγουρα ξεκίνησαν σαν παιχνίδι.

Σε είδα live δίπλα στο Ρέμο, να κερδίζεις εντυπώσεις και χειροκρότημα, με την όμορφη φωνή και παρουσία σου. Μίλα μου γι’ αυτή τη συνεργασία σου, αλλά και γενικότερα για τα live εκείνα που σε φέρνουν στο σήμερα.
Η πρώτη μου μεγάλη συνεργασία ήταν αυτή με τον Αντώνη Ρέμο όπου μόνο όμορφα πράγματα έχω να θυμάμαι από κάθε άποψη! Συνέχισα να κάνω live εμφανίσεις μόνη μου, αλλά και παράλληλα με τον Παναγιώτη Τσακαλάκο με τον οποίον τραγουδάμε μαζί και το ντουέτο στο δίσκο του, το «Να Ξυπνάμε Μαζί». Ύστερα για κάποια live συνάντησα στη σκηνή εκτός από τον Παναγιώτη και τον Σταύρο Μιχαλακάκο. Αυτόν τον καιρό βρίσκομαι σε πρόβες για το νέο σχήμα του Γιώργου Μαζωνάκη στο οποίο θα πάρω μέρος ξεκινώντας από Θεσσαλονίκη.

Δηλώνεις ότι, μουσικά, σου αρέσουν όλα. Θα ήθελα να μου πεις – αν υπάρχουν – ποιοι τραγουδιστές είναι οι αγαπημένοι σου και σε έχουν επηρεάσει και τι δρόμο σκοπεύεις να ακολουθήσεις, τραγουδιστικά, υπηρετώντας κάποιο συγκεκριμένο είδος τραγουδιού ή δοκιμαζόμενη σε όλα;! 
Από κάθε είδος μπορείς να αποκομίσεις επιρροές! Κανένα είδος για εμένα δεν είναι κατακριτέο, ένας μουσικός πρέπει να σκέφτεται έξυπνα και να συνδυάζει στοιχεία κρατώντας σίγουρα ως βάση την προσωπική του μουσική ταυτότητα. Η μουσική πρέπει να εξελίσσεται και μαζί της και εμείς! Σίγουρα δεν είναι ωραίο να τα κάνεις όλα συγχρόνως, δεν είναι κακό όμως να δοκιμάζεσαι και σε διαφορετικά είδη κατά καιρούς, να είσαι ελεύθερος να ξαφνιάζεις τους ακροατές! Αγαπημένοι τραγουδιστές είναι πολλοί και από διαφορετικούς χώρους, οπότε τι να σας πρωτολέω τώρα…

Αφορμή γι’ αυτήν την κουβέντα μας, είναι το νέο σου single «ΧΩΡΙΣ ΔΕΚΑΡΑ»(UNIVERSAL/2013), σε μουσική του Παναγιώτη Τσακαλάκου και στίχους δικούς σου. Πως θα μας το παρουσίαζες;
Είναι ένα γλυκό τραγούδι, ταξιδιάρικο όσον αφορά τη σύνθεση του Παναγιώτη, ένα τραγούδι που μας μιλάει για το «πείσμα» της Αγάπης! Ευχαριστώ τον Παναγιώτη που μου εμπιστεύτηκε το τραγούδι του, αλλά και τη δισκογραφική μου εταιρία που πίστεψε σε αυτό!

Στο δελτίο Τύπου αναφέρεται ότι οι στίχοι είναι βιωματικοί, αφού περιγράφουν μια κατάσταση την οποία έχεις ζήσει. Θα ήθελες να αναφερθείς περισσότερο – όχι, δεν θέλω να γίνω αδιάκριτος – στο πως λειτούργησε ως έμπνευση και δημιουργικά αυτό μέσα σου;
Κάθε εμπειρία σε εμπνέει, είτε δική σου είτε κάποιου άλλου. Πάντα το άσχημο θες να το γυρίσεις σε καλό, ψάχνεις να βρεις το «αντίδοτο»! Πιστεύω πως το αρχικό άσχημο συναίσθημα λειτουργεί δημιουργικά μέσα μας. Πάντα υπάρχει αυτή η πάλη για την εξουδετέρωσή του!

Το τραγούδι, είναι, σαφώς, ερωτικό, μιλάει για αγάπη, αλλά, η αναφορά του για «προβλήματα και χρέη» του δίνει λες και μια κοινωνικοπολιτική πινελιά;
Τα «προβλήματα και τα χρέη» παρασύρουν και δηλητηριάζουν τις σχέσεις μας, είτε φιλικές είτε ερωτικές, είτε οικογενειακές! Όταν στερούν από έναν άνθρωπο το δικαίωμα της εργασίας, το δικαίωμα να ζήσει αξιοπρεπώς, τότε ο κόσμος του διαλύεται, χάνει τον εαυτό του, αμφιβάλλει για την αξία του, έρχεται η μοναξιά και το αίσθημα του «δεν είμαι ικανός να προσφέρω». Όλα τα παραπάνω αποξενώνουν και δεν υπάρχει η δύναμη να κρατήσεις τον εαυτό σου, πόσο μάλλον αυτούς που αγαπούσες! Εκείνη τη στιγμή χρειάζεσαι μια «σφαλιάρα», ένα ταρακούνημα, έναν άνθρωπο ακέραιο που με το πείσμα του και την αγάπη του θα κάνει υπομονή και θα είναι εκεί! Θα είναι εκεί, απλά εσύ θα πρέπει να το εκτιμήσεις αυτό κάποια στιγμή, γιατί το «θα σ’ αγαπώ κι όσο κρατήσει αυτό» κρύβει μέσα του και την ημερομηνία λήξης, αν δεν γίνει και από τους δύο η προσπάθεια να βγουν μαζί στην επιφάνεια και απλά ο ένας παλεύει μόνος και για τους δύο! Αυτό είναι ένα σημείο ρεαλιστικό, δεν μιλώ για τη παντοτινή αγάπη των παραμυθιών. Είναι μια αγάπη που προσπαθεί να αντέξει, που ίσως τα καταφέρει αλλά που ίσως και να τα παρατήσει! Όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί σε μια από αυτές τις θέσεις και σίγουρα οι περισσότεροι έχουμε βιώσει αυτό το απογυμνωτικό συναίσθημα της ανασφάλειας για το τι θα ακολουθήσει όταν λείπουν τα χρήματα!

Γράφεις γενικότερα στίχους; Θέλεις, δηλαδή, να λες δικά σου βιωματικά, στιχουργικά ή και μουσικά, πράγματα και στο μέλλον, ή ήταν κάτι συγκυριακό;
Από πολύ μικρή γράφω ποιήματα και σκόρπιους στίχους. Τους παρατάω, τους ξαναπιάνω και αυτό δεν τελειώνει ποτέ... Η φαντασία μου ταξιδεύει αρκετά θα έλεγα και με το να γράφω στίχους κρατάω αρκετά από τα εκατοντάδες ντοκουμέντα που περνούν καθημερινά από το κεφάλι μου! Με ηρεμεί και με εκτονώνει!

Πως αντιμετωπίζει μια νέα κοπέλα – μορφωμένη και καλλιτέχνις – όπως εσύ, την κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα, και πως νομίζει ότι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο για την ίδια και τη γενιά της;
Δεν έχω την κατάλληλη απάντηση γι' αυτή την ερώτηση. Ίσως το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά στην «ψυχή» μας και να συνεχίζουμε τη μέρα μας με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχαμε και πριν, με τα ίδια όνειρα χωρίς «εκπτώσεις»!

Τα όνειρά σου στο τραγούδι – άμεσα και μακροπρόθεσμα – ποια είναι;
Τρελά όνειρα δεν έχω. Εύχομαι να βρίσκομαι ενεργά για πολύ καιρό ακόμα μέσα στον κόσμο της μουσικής, μιας και τώρα έκανα το ξεκίνημά μου! Εύχομαι να πω τραγούδια που θα αγαπηθούν! Βασικά άμεσο όνειρο είναι να αγαπηθεί το «Χωρίς Δεκάρα» όπως το αγαπώ κι εγώ!

Μαλού, θα ήθελα να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, λέγοντάς μας, τώρα που έχει αλλάξει η ζωή σου, τι σου λείπει πιο πολύ από το παρελθόν σου στην πατρίδα σου την Καλαμάτα και τι είναι αυτό που το εξισορροπεί, στο εδώ και στο σήμερά σου. 
Δεν νομίζω τώρα πια να μου λείπει κάτι. Έχω βρει τις ισορροπίες ανάμεσα στην επαγγελματική μου και τη προσωπική μου ζωή, βρίσκομαι συχνά στη Καλαμάτα με οικογένεια και φίλους, νιώθω γεμάτη σαν άνθρωπος και ποτέ δεν είχα μπει στη διαδικασία να πω ότι άλλαξε ριζικά η ζωή μου. Το είδα πιο ρεαλιστικά ότι ίσως απέκτησα περισσότερους φίλους και ίσως κάνα δύο χαμόγελα παραπάνω στο δρόμο!

Πηγή: e-orfeas.gr

Σχόλια